Voor de vijfde keer op rij is Lokeren verkozen tot meest fietsvriendelijke stad ter wereld.

Lokeren won de verkiezing dit jaar met liefst tien fietsstraatlengten voorsprong, een record. Tokio (vorig jaar nog 5^e) en Kopenhagen (vorig jaar 2^e) vervolledigen het podium.

Geen enkele concurrent komt in de buurt van de hallucinante wandel- en fietsgraad van Lokeren: het voorbije jaar verliep liefst 88% van alle mobiliteit in de fusiegemeente te voet of met de fiets.

Lokeren pakte ook op deze editie van de jaarlijkse WereldFietstop uit met enkele vernieuwingen. Grootste blikvanger was dit jaar de uitbreiding van de fietsostrade van Lokeren-Zuid naar de wielerbaan van Eksaarde met een vierde rijstrook. Naast de e-bikers, de sportfietsers en de recreatieve fietsers, krijgt nu ook de meer kwetsbare fietser een eigen rijstrook. De nieuwe “fluwelen” rijstrook biedt extra veiligheid voor beginnende fietser(tjes), oudere fietsers die zich wat minder zeker voelen en driewielers voor personen met een beperking.

Ook de traditionele toppers blijven scoren, zoals de Lokeren-fly-ways. Dit typisch Lokerse concept (het vervangen van de doorgaans weinig efficiënte hoogteregelaars door zich aan de weersomstandigheden aanpassende fiets fly-overs) werd de voorbije jaren al gekopieerd in steden als Rotterdam, Bremen en Chicago.

Ook de renovatie van de inmiddels tien jaar oude “fietsbuizen” die fietsers vanop het Stationsplein rechtstreeks naar de fietswagons op het perron leiden, kreeg een eervolle vermelding. Lokeren introduceerde bij die renovatie de allereerste slipvrije zonnepanelen. Bovendien worden fiets- en remkracht er op een ingenieuze manier omgezet in extra energie.

De verlenging van de titel “Meest fietsvriendelijke stad ter wereld” betekent uiteraard dat Lokeren ook in 2041 weer als gaststad voor de WereldFietsTop optreedt. Op naar een zesde overwinning?

Zowel korte (Voedselteams, Boerenmarkten, hoeveverkoop, eigen kweek, samentuinen …) als lange en grote ketens (die laatste waren in de verdrukking geraakt) hebben in 2040 een fijnmazig, intelligent en eerlijk systeem ontworpen om voedsel dat dreigt een verval- of versheidsdatum te overschrijden maar nog perfect bruikbaar is, onder de Lokeraars te verdelen.  Het zijn met name enkele snuggere stadsburgers die met dergelijk voorstel op de stad zijn afgestapt.

Containers met overschotjes – het gaat om kleine hoeveelheden, vraag en aanbod is veel beter dan een paar decennia daarvoor op elkaar afgestemd – zijn in 2040 sociale hubs geworden. Je kan er op zondagnamiddag bijvoorbeeld socializen en recepten ‘creatief met restjes’ met elkaar uitwisselen. Gebruikers zijn noch helden, noch paria’s of outlaws, ze vormen het nieuwe normaal. Het behoort immers tot het principiële DNA van de Lokerse burgers dat voedsel weggooien not done is. Het is waanzinnig omdat er op die manier energie in de vorm van brandstof, mensenarbeid en grondstoffen vernietigd zou worden.

De burgemeester van Lokeren ontvangt in 2040 een Award van de Europese Unie voor eerste stad in Europa die erin slaagt zijn gedumpte voedseloverschotten tot een minimum te beperken.  Aan de containers (die in 2040 voedseleilanden worden genoemd) worden verhalen uit de slechtere oude tijd opgerakeld. In 2019 was het op een zonnige lentenamiddag nog de gewoonte dat je door de politie werd opgepakt, als een boef vervoerd naar de kazerne, je vingerafdrukken moest zetten, in voor- en zijprofiel werd gefotografeerd, in duistere database verdween … omdat je wat brood voor je kippen ging ophalen en ‘en passant’ een pot pindakaas meegriste. Diefstal luidde het strenge verdict in die dagen.

Maar gelukkig kwam er toen een burgerbeweging op gang die dat soort Kafka allemaal sterk in vraag stelde. 21 jaar later was ook de Lokerse politie nog meer een échte vriend geworden. Ze hadden standaard een trapladdertje in hun elektrische camionette (de meeste politiemensen verplaatsten zich met de fiets in 2040) en hielpen menig rugpatiënt als die moeite had met het containerdiven.

De politie had zich al sinds 2030 in de LLVR (Lokale Lokerse Voedsel Raad) ingeschakeld, een groene schepen had daarop aangedrongen, en daar werd ernstig werk gemaakt van een Lokale Voedsel Strategie. Ook supermarkten, boeren, burgers, retailers en overheid gingen er volwassen en constructief in dialoog met elkaar. Naast korte keten, seizoensgebonden en een eerlijke prijs (wat –nogmaals- tot een betere afstemming van vraag en aanbod tussen producenten en consumenten leidde), werden overschotten in de Durmestad vakkundig via intelligente apps onder locals verdeeld. Wat geen bestemming vond werd gecomposteerd in tientallen samentuinen.

Prettige nevenactiviteit: broodpudding werd een erkend streekgerecht, wijkcomités hielden wedstrijden wie er met de broodoverschotten de lekkerste ‘tweedehandsvlaaien’ kon bakken.

De schrijver van het stukje dacht na afloop in 2019 aan de woeste woorden van de al even woeste blackmetal band Venom (zij maakten nu furore in menig RVT met hun duivelse klanken): ‘Is this a dream or is it really happening to me?’

Lees ook de andere droom van Stefaan:
https://lokerendroomt.home.blog/2019/03/02/lokeren-2040-boeren-massaal-aan-zet/

Benieuwd? Wij ook. Lees deze droom op de blog van Ann: https://annfrankendekinderen.wordpress.com/2019/03/10/een-droom-voor-lokeren/?fbclid=IwAR2g2y9taYzzdkwE1JLhezRIp0Nip-ypq03RUOYIE_sQQraYEunHF5jjrOg

Misschien heb je er al iets van opgevangen? Sinds enkele maanden zijn een aantal organisaties en een heleboel burgers bezig met de voorbereiding van Lokerse Queesten, die zullen niet toevallig vallen tijdens de erg rijmende Lokerse Feestenweek .

Wat zijn die Lokerse Queesten?  Dit zijn vier activiteiten die hebben te maken met burgerschap, opvoeding, samenleven en klimaat …en zullen worden ingeplant tijdens de laatste vier dagen van de feestenweek, telkens om 16 uur tot 18 uur.

Burgers gaan met elkaar en met deskundigen in dialoog en zoeken naar oplossingen om samen te werken aan burgerschap, opvoeding, samenleven en klimaat.  

We starten op donderdag 8 augustus met een event rond ‘we nemen het heft in handen’.

Daarvoor willen we een oproep doen aan alle Lokeraars om dromen met het oog op 2040 te posten op deze blog.  
Daarnaast komt er ook een facebookpagina en zullen brievenbussen verschijnen over heel Lokeren.  
Dat kan zoals je hieronder ziet op heel diverse manieren en over de meest uiteenlopende thema’s. 

Dus: droom, laat je horen, luister, inspireer en laat je inspireren en steek de handen uit de mouwen!

Twintig voedselteams en veertig korte ketenboeren zijn de ruggengraat van een dynamische landbouw in Lokeren in 2040.

In 2040 wordt er ook in de wijk Oudenbos een Voedselteam opgericht, het was de laatste wijk in Lokeren die nog geen vitale alliantie van lokale boeren en burgers kende en die nu de handen in elkaar slaat.

Voor 70% van de Lokeraars is het een gewoonte geworden om zuivel, vlees, groente, fruit, granen aan te kopen bij de vele lokale en regionale producenten. Doordat de prijzen van transport zo hoog liggen, is het niet langer betaalbaar om voedsel over lange afstanden te transporteren.

De stad Lokeren trekt in haar bestuursakkoord volop de kaart van korte keten, seizoensgebonden, eerlijke prijs, vermijden van overbodig transport, afvalarm winkelen.

Eén op de tien Lokeraars is nu actief in een Voedselteam, daarmee is Lokeren koploper in Europa.

Ook de Boerenmarkten boosten. Zij vinden hun intrek in de vele lege supermarkten langs de vroegere N47 die omgedoopt is tot Boeren Boulevard.

Opmerkelijk is dat er ook nauwelijks nog gazons bestaan in de Wase stad. Het nieuwe normaal is dat burgers in duizenden kleine en grote samentuinen aardappelen, pompoenen en courgette kweken. De lokale VELT-afdeling verwelkomde recent haar twintigduizendste lid.

Onder het motto “Lokeren droomt” nodigen burgers van Lokeren samen met Vormingplus Waas-en-Dender, Vagevuur, Masereelfonds Lokeren en Stad Lokeren alle Lokeraars uit om mee te denken over de vraag : “Welk Lokeren willen we in 2040?”

Laat uw fantasie de vrije loop:

Lokeren plukt de vruchten van bouwstop in 2025

Lokale buurtcentra vieren 1000^ste vrijwilliger

Hoogspanningsleiding op de Heirbrug eindelijk ondergronds

Durmetaxi Lokeren – Daknam groot succes

Sporting Waasland overwintert opnieuw Europees

Inspiratie nodig? Zie www.lokerendroomt.home.blog

Hoe:

Giet uw ideeën in een tekst, een gedicht, een foto, cartoon, film, … … Alles kan, alles mag !

Post uw dromen op lokerendroomt@gmail.com

Of deponeer ze in een van onze tien brievenbussen die verspreid staan over de stad en die je ook in de deelgemeenten vindt.

Periode:

We verzamelen dromen tot 30 juni 2019

Resultaat:

Tijdens de Lokerse feestenweek laten we op donderdag 8 augustus iedereen kennis maken met de ideeën-oogst. Iedereen kan dan kennis maken met elkaars dromen …

Aanleiding

In De Standaard van 1 februari 2019 lees ik dat Lokerse burgers rechtstreekse inspraak in het beleid krijgen. “Volgens burgemeester Filip Anthuenis is dit een Vlaamse primeur.” In het artikel staat dat het stadsbestuur de vele burgerinitiatieven toejuicht. In onze Lokerse Queeste naar burgerparticipatie lijkt me dit een zeer interessant initiatief. Daarom ga ik die avond poolshoogte nemen. Uiteraard is onderstaande versie geen neutraal verslag maar – bewust of onbewust – gekleurd door mijn interpretaties, aanvoelen en opvattingen. Constructieve, kritische maar respectvolle opmerkingen op mijn schrijfsel zijn zeker welkom.

Onze burgemeester merkt op dat er veel volk in de gemeenteraadszaal zit en dat ze dat niet gewoon zijn. Ik denk dat ze dit maar best gewoon worden. Tegelijk vermoed ik – afgaand op bovenstaand krantenartikel en de optimistische ingesteldheid van de burgemeester kennende – dat hij dit positief vindt. Onder meer door de hoge scholingsgraad en toegankelijkheid van informatie tot het internet wordt de bevolking mondiger.

Onderwerp

Deze avond ligt de focus enkel op de stadsgrond in de Heirbrugbocht, die zou verkaveld worden. Het gaat dus niet over de delen die bebouwd zullen worden door sociale huisvestingsmaatschappij de Tuinwijk of de private projectontwikkelaar Santerra.

Voorstelling door het burgerinitiatief

Hervé Devos van het Heirbrugcomité mag de spits afbijten. Hervé schetst in minder dan een kwartier – de opgelegde maximum spreektijd voor een burgerinitiatief – snedig een reeks problemen rond de wateroverlast, het verlies aan open ruimte, mobiliteit, de bovengrondse hoogspanningslijn en (gebrek aan) inspraak.

Hoe reageert de burger op dit initiatief van het stadsbestuur?

Hervé neemt de kans op inspraak ten volle aan en wijst heel duidelijk en aanschouwelijk op een aantal pijnpunten betreffende open ruimte, wateroverlast, mobiliteit, de bovengrondse hoogspanningslijn en inspraak. Hij blijft bij het onderwerp Hij spaart zijn kritiek niet en zorgt af en toe voor een komische noot. Bij inspraak toont hij een lege dia waarmee hij zijn frustratie over het gebrek aan inspraak uit. Hij lijkt me strijdvaardig, scherp maar ook open voor dialoog met het stadsbestuur.

Hoe reageert het stadsbestuur op het burgerinitiatief?

Na de voorstelling door het burgerinitiatief krijgen de leden van deze gemeenteraadscommissie ruimte om vragen te stellen aan het burgerinitiatief.

1. Hector Van Hoye vraagt aan Hervé of hij berekend heeft hoeveel het niet verkavelen van de Heirbrugbocht de stad zal kosten, want het is toch de belastingbetaler die dit dan zal betalen en men heeft belastingverlaging beloofd. Daarnaast vraagt hij of Hervé tegen sociale woningbouw is. Hier lijkt hij me af te dwalen van het onderwerp namelijk de verkaveling van de stad Lokeren en dus niet het stuk van de tuinwijk.
   => Zijn de belangen van alle burgers die onze gemeenteraadsleden dienen te verdedigen enkel financieel van aard?
2. Marjon Thienpondt reageert daarop dat ze geen probleem heeft om belastingen te betalen, zolang je er als samenleving genoeg voor terugkrijgt zoals een gezonde leefomgeving. Het gaat toch niet alleen om geld maar ook om levenskwaliteit.
3. Bruno Reniers vraagt aan de schepen Liebaut betreft het probleem hoogspanning om te laten onderzoeken. Schepen Liebaut reageert met een arrest (te) snel voor te lezen en te zeggen dat dit niet onder de bevoegdheid van deze verkaveling noch het stadsbestuur valt.
   => Maar het is toch niet omdat het je bevoegdheid niet is dat je geen vraag kan stellen aan wiens bevoegdheid het wel is, meer nog, te ijveren aan wie de bevoegdheid heeft, om de hoogspanningskabel onder de grond te steken of dit op z’n minst te onderzoeken? Ontbreekt het onze schepen aan politieke moed?
4. Schepen Liebaut reageert op de het probleem wateroverlast dat Hervé er geen karikatuur van moet maken. Afwatering door riolering van een landbouwgrond die sinds mensenheugenis overstromingsgevoelig is, zou volgens hem en ingenieurs moeten volstaan. Ik ben niet gerustgesteld want het afgevoerde water moet ergens naartoe en mede door klimaatverandering zullen er meer hevige regenbuien zijn in de toekomst.
5. Silvie Van Acker deelt de bezorgdheid naar mobiliteit toe en vreest dat vele bewoners niet enkel van het openbaar vervoer zullen gebruik maken maar ook nog van de eigen auto. Schepen Liebaut pareert dit door te herhalen dat “de nabijheid van het station een opportuniteit is voor de nieuwe inwoners om het openbaar vervoer te nemen.
   => Ik ben blij te horen dat de schepen hoopt op meer gebruik van het openbaar vervoer, maar het autoverkeer met bijkomend luchtvervuiling zal hoe dan ook toch toenemen? Het is toch te optimistisch dat niemand meer de auto zal gebruiken en allen het openbaar vervoer zullen nemen, zoals hij beaamt? Ook hier neemt hij bij mij de bezorgdheid voor een slechtere mobiliteit en luchtkwaliteit niet weg.
6. Bruno Reniers informeert ons allen dat we op www.geopunt.be en www.watertoets.be kunnen nagaan welke gebieden overstromingsgevoelig zijn.
7. Als iemand uit het publiek een verduidelijkende vraag wil stellen, reageert de burgemeester dat het niet de bedoeling is dat het publiek reageert. “Als je je zeg wil doen, moet je maar op een lijst gaan staan en verkozen worden.” Hij voegt er wel aan toe dat dit om te lachen is, maar zo’n reactie vind ik tekenend hoe (on)rijp het huidige stadsbestuur is naar burgerparticipatie toe.
   => Je mag iets zeggen maar eigenlijk heb je niks te zeggen.
   => De plaatsen op een kieslijst zijn schaars en de verkozen plaatsen nog schaarser. Lokeren heeft 35 gemeenteraadsleden op een bevolking van ± 41 000 inwoners. Dat betekent dat maar 0,08 % van de Lokerse bevolking zijn zeg zou mogen doen. Belanden we dan niet in een strijd om toch maar een beetje inspraak te kunnen hebben?
   => Verkozen politici hebben inderdaad de moed om zich verkiesbaar te stellen, zich te engageren in een bestuursrol en – laten we eerlijk zijn – mikpunt van veel kritiek te zijn. Is het dan niet juist aan de burgers om de politici niet aan hun lot over te laten maar hen bij te staan in de grote en complexe uitdagingen die zij moeten aangaan? Moeten we elkaar niet de hand reiken om samen een zo volledige en kwaliteitsvolle probleemanalyse te maken en mee na te denken over mogelijke oplossingen en hun voor- en nadelen? Is de belangrijkste taak van politici niet dàt er beslissingen genomen worden in plaats van te kiezen wat er beslist wordt? Staan de beste stuurlui niet aan wal en moeten we eens allemaal aan het roer – of op z’n minst in de stuurhut – staan om te beseffen hoe moeilijk het is om acceptabele en kwaliteitsvolle beslissingen te nemen? Laten we samen – burgers en politici – dromen van Lokeren in de toekomst en met deze gemeenteraadscommissies als startpunt de dialoog verder groeien.

Dit artikel geeft enkel de opinie van mezelf. Ik hoop dat deze aangevuld worden met uiteenlopende dromen voor Lokeren, kritische maar constructieve en respectvolle opmerkingen van jullie!

Uit De Standaard van 1 februari 2019